Sophie Morisse deelt haar enorme studio van 80 m² met haar metgezel, de schilder van figuratieve kunst Marc Lemoine, die begin jaren 80 in de school voor schone kunsten ontmoette. "We werken in dezelfde studio, het is gemakkelijk voor ons omdat we altijd zo hebben gewerkt". In deze leerlingenkamer verzamelt Sophie Morisse talloze schilderijen. Ze zette haar ezel bij een meubel waar ze haar buizen en benzine opruimt. We zien op een stoel een pallet met een indrukwekkende verfdikte. "Het is een rechtshandige pallet en ik ben linkshandig, ik moet het zeggen. Het is niettemin vijfentwintig jaar geleden dat ik hem gebruik ... en sinds ik hem niet schoonmaak! ».
De kunstenaar maakt de pendel tussen de pallet en zijn ezel op een fauteuil op wieltjes waarmee ze ook de afstand kan bepalen met haar canvas. In een hoek van de studio bevat een indrukwekkende kast een veelvoud aan vermommingen en accessoires van alle soorten: derbyhoed, een hoge hoed, handschoenen, pruiken …
"Mijn modellen spelen een rol, ik schilder ze op een theatrale manier om ze uit hun dagelijks leven te halen. Ik vind het leuk om ze een kleine, gebruikelijke houding aan te laten nemen. Net als de acteurs helpen kostuums hen om in hun rol te komen. De valse neuzen bijvoorbeeld (met wie Sophie Morisse een reeks schilderijen ontwikkelde), verplichtten de modellen om een bepaalde houding aan te nemen omdat dit accessoire zonder elastiek moet kunnen vasthouden. Hun hoofddracht is dus aangepast". Deze aantrekkingskracht op kostuums is logisch te begrijpen: haar moeder was couturier, Sophie Morisse bracht dus een groot deel van haar jeugd door op filmsets.
Naast zijn andere jeugdherinneringen die haar ertoe hebben gebracht schilder te worden, herinnert Sophie Morisse zichzelf aan bezoeken aan het Musée du Louvre. "Mijn vader nam me er regelmatig mee naartoe toen ik 8-10 jaar oud was. Toen besloot ik over een toekomst in de verf. Ik had een album met postbare kaarten van mijn favoriete schilderijen". In deze verzameling afbeeldingen vonden we Le Jeune bedelmonnik van Murillo, "een foto die ik altijd bewonder", of nog steeds de schilderijen van David "zeker vanwege schelpen en blote mannen", maakt ze grappen.
Bijna in dezelfde periode biedt haar tante Nadine haar eerste doos olieverf aan. De opkomende kunstenaar begint met het maken van zelfportretten, ze is 13 jaar oud. "Ik was mijn eerste model. Tenminste, ik was hier altijd", lacht ze. "Ik hield de spiegel in een hand, en schilderde met de andere. Maar het was niet gemakkelijk omdat ik bijziend ben en ik wilde reflecteren zonder bril!"
De verhalen en de verf van Sophie Morisse trouwden en leefden nog lang en gelukkig … Hier is een gelukkiger resultaat! Tom Thumb, Donkey Skin of Perrault, The Little Mermaid of Andersen, Alice in Wonderland of Carroll … Er zijn zoveel verhalen die de Rouennaise-kunstenaar inspireren en atypische schilderijen opleveren. De verbeelding van het verhaal, tegelijkertijd magisch en verontrustend, blijkt uit haar karakter. We weten niet of we bang moeten zijn voor de gekke Hoedenmaker of moeten lachen; we bewonderen jurken van Donkey Skin net zo veel als we bang zijn voor de gevolgen als ze het draagt ...
Deze tweedeling is aanwezig in al haar werk. We vinden haar ook terug in het gebruik van briljante maar verschrikkelijke dieren vooral bij groepen: batrachians, vlinders, libellen, vogels … De directe entourage van de kunstenaar, vrienden, familie, treedt graag in de geest van het spel van de pose. Het model dat meestal terugkeert, is haar 12-jarige dochter, Thaïs. "Ik wil haar portret niet in het bijzonder schilderen, maar eerder de kindertijd in het algemeen, en meer in het algemeen het menselijke gezicht, twee essentiële componenten van mijn werk."
Etudes aux beaux arts de Rouen
2000 Galerie Christine Colas Paris
2003 "24 peintres en seine" Rouen
2006 "cas d'école" Galerie Duchoze" Rouen
2007 Galerie Cri d'art Metz
2008,2009,2010 Galerie 60 Giverny
2010 expo perso hotel de région Rouen
2011 Puls'art Le Mans
couverture et article dans Azart (n°53)
expo usine à zabu st-Germain
Galerie 60 Giverny
2012 Mac Paris
2013 Lille Art fair
galerie Melting art Lille
galerie Albane Nantes
2014 galerie Anagama Versailles
galerie l'oeil du prince Paris
2015 espace de la Calende Rouen
2016 galerie Anagama Versailles
galerie Albane Nantes
Art up Lille
2017 galerie Anagama Versailles
2018 galerie Albane Nantes
galerie 60 Giverny
Prix: 2001 Prix de la ville de Poitiers
2001 Prix de la ville de St Grégoire
1999 Prix de la FdBM Monte carlo